wczasy, wakacje, urlop
25 June 2013r.
TORUŃ — FORDON — BYDGOSZCZ. 47 km, droga główna nr 10. Wyjazd z Torunia na zach. ul. Szosa Bydgoska, z prawej mijając kompleks zabudowań ,,Merinotexu", największego w Polsce producenta przędzy czesankowej elanowo-argonowej i ozdobnej (zbud. w 1.1959-65). — 75 km Fordon, w obrębie Bydgoszczy. Przemyśl spożywczy, ceramiczny i drzewny. Historia związana z Wyszogrodem (grodzisko wczesnośredniowieczne na pd. zach., ok. 500 m od centrum dzielnicy). Lokacja 1382, potwierdzona 1424. Ok. 2,5km na pn. zach. „Dolina Śmierci",
25 June 2013r.
ZBRACHLIN — NIESZAWA — CIECHOCINEK — ALEKSANDRÓW KUJAWSKI. 23 km, droga lokalna. — 6 km Nieszawa (1800 mk.), m. nad Wisłą. D. port rzeczny, miejscowość o walorach turystyczno-krajoznawczych. Prawa miejskie 1460 z nadania Kazimierza Jagiellończyka. W XVI w. okres rozkwitu (spichlerz Kujaw, duży port, browary, składy soli, wyrób sukna). W XVIII w. powolny upadek.
25 June 2013r.
WŁOCŁAWEK ok. 280 mieszkańców Włocławka — Polaków i Żydów. Na miejscu egzekucji płyty. Prochy pomordowanych ekshumowano na cmentarz we Włocławku. 160 km Włocławek (65 m, 119 200 mk.), m. woj. połoz. nad Wisłą, na granicy Kujaw i ziemi dobrzyńskiej. Ośrodek przemysłu chemicznego (Zakłady Azotowe, Fabryka Farb i Lakierów), maszynowego (Zakłady Mechaniczne „Włocławek" — ZPC „Ursus"), metalowego i ceramicznego (Fabryka Lin i Drutu „Drumet", Zakłady Ceramiki Stołowej — włocławskie fajanse), papierniczego (Zakłady Celulozowo-Papierni-cze), spożywczego (Zakłady Koncentratów Spożywczych, Przetwórstwa Owocowo-Warzywniczego, Wytwórcze „Społem").
25 June 2013r.
GĄBIN — GOSTYNIN — KOWAL Późnorenesansowa ambona i ołtarz boczny; ołtarz główny i stalle barokowe. Kilka rzeźb gotyckich. Przy kościele dwa jesiony—pomniki przyrody. Dwa spichlerze, przebud. na domy mieszkalne, XVIII/XIX w. Pomnik na grobach 269 żołnierzy Armii „Pomorze" poległych we wrześniu 1939. Od Gąbina do Łącka trasa fragmentami biegnie wśród lasów, wsch. krańcem Pojezierza Gostynińskiego.
13 June 2012r.
Drugi etap wczesnego średniowiecza charakteryzuje się znacznym nasileniem osadnictwa, głównie jednak w części nadmorskiej. Pozostałością z tego okresu są liczne grodziska, między innymi na wysokości Starogardu, gdzie istniało już skupisko ludności zajmującej się rzemiosłem i handlem oraz siedziba feudała sprawującego władzę nad okolicą. Podobny ośrodek istniał też zapewne w dolinie Raduni, być może w okolicach dzisiejszego Żukowa. Bardziej na południe do ważniejszych ośrodków należało prawdopodobnie jedynie
13 June 2012r.
Jak sądzą archeolodzy, pierwsi mieszkańcy na Pomorzu, a więc i w interesującym nas rejonie Pojezierza Kaszubskiego, pojawili się prawdopodobnie już pod koniec plejstocenu. Byli zatem tutaj już u schyłku starszej epoki kamiennej, tj. około 8000 lat p.n.e. — po ustąpieniu ostatniego z czterech kolejnych lodowców. Prowadzili oni tryb życia koczowniczy, zajmowali się myślistwem, a także zbieractwem. Na narzędzia kamienne, którymi się posługiwali, natrafiono między innymi w Załężu w powiecie kartuskim. W okresie mezolitu, a następnie neolitu na Pomorzu Wschodnim stwierdzono też obecność kultury tardenuaskiej (nazwa od znalezisk w Tardenois — Francja), kultury kundajskiej (od miejscowości Kunda — Estonia), kultury pucharów
13 June 2012r.
GLEBY, Gleby na interesującym nas obszarze, powstałe głównie z materiałów polodowcowych, nie należą na ogół do urodzajnych. Występują tu najczęściej gleby zaliczane do klasy IV, V i VI. W powiecie kartuskim spotykamy głównie piaski gliniaste, gliny piaszczyste oraz gliny i piaski, w których występują obficie żwiry i kamienie. Jeszcze lichsze gleby znajdziemy w powiecie kościerskim, zwłaszcza w jego południowo-zachodniej części na obszarach sandrowych, gdzie występują głównie jałowe piaski nadające się do zalesienia przez sosnę. Teren Pojezierza Kaszubskiego jest ubogi w surowce mineralne. Spotyka się tu gliny służące do wyrobu cegły i glinkę garncarską, kamień polny, żwir i piasek, wykorzystywane przez przemysł budowlany. Częsty jest również torf, wykorzystywany głównie jako paliwo. Gdzieniegdzie znajdują się złoża rudy darniowej, nie nadającej