kwatery w Polsce

Wodolotem do Szczecina

19 April 2013r.

Wodolotem do Szczecina Jest to wycieczka całodzienna. Najlepiej odbyć ją wodolotem lub statkiem, gdyż jest to najatrakcyjniejsza trasa pozwalająca na poznanie całego toru wodnego łączącego Świnoujście ze Szczecinem, obszaru Zalewu Szczecińskiego i Dolne] Odry. Przelot wodolotem do Szczecina trwa około 1 godziny 15 minut; statkiem około 4 godzin. Trasę można • też odbyć autobusem lub własnym samochodem, a także pociągiem. Trasy kolejowa i drogowa są znacznie dłuższe, gdyż prowadzą dokoła Zalewu Szczecińskiego. Ta okrężna droga liczy 117 km i wiedzie przez Puszczę Goleniowską, miasto Goleniów i stację kolejową Szczecin-Dąbie. Podróż trwa 2—2,5 godzin. Bilety na wodolot (statek) kupujemy na Przystani Żeglugi Pasażerskiej (Wybrzeże Władysława IV na wyspie Uznam), skąd bierze początek nasza trasa wodna (około 2—3 km od brzegu Bałtyku). Płyniemy w kierunku pd. Długość trasy wynosi 67 km i można ją podzielić na 5 odcinkow. Na wodach Świny (67—61 km) Wodolot (statek) odbija od Nabrzeża Władysława IV, przepływa obok półwyspu Kosa (można tu obejrzeć pomnik poświęcony pamięci tych, co wyzwolili Pomorze), po czym kieruje się na pd. Płyniemy pod prąd Dolną Świną; na wsch. wyspa Wolin. Widzimy dworzec kolejowy, dalej przystań promów pasażerskich, port rybacki PPDiUR "Odra", potem obiekty Morskiej Stoczni Remontowej. Wszystko to leży na terenie przedmieścia Warszów (wycieczki nr 8 i 11). Świna w tym miejscu jest szeroka. Po zach. stronie ostatnie zabudowania centrum świnoujścia, po wsch. — Warszowa. 3 km dalej po wsch. stronie osada rolnicza Ognica. Płyniemy wodami tzw. Kanału Mielińskiego, które są w tym rejonie odpowiednio pogłębione i uregulowane. Mijają nas statki handlowe płynące ze Szczecina z towarami oraz inne jednostki portowe i pasażerskie. Po około 7 km Świna ostro skręca na wsch.; jest to początek Starej Świny. Nasz statek dąży nadal na pd. Przez Kanał Piastowski (60—51 km) Jeszcze w 2 połowie XIX w. statki płynące do Szczecina korzystały z wód Starej Świny. Nie była to droga wygodna. Bardzo krętą i zamuloną, trudną dla żeglugi rzekę postanowiono wyprostować. W latach 1874—80 przekopano przez pd. odcinek wyspy Uznam kanał o znacznej szerokości i głębokości, którym teraz płyniemy. Liczy on już więc ponad 100 lat, ale stale jest rozbudowywany i pogłębiany. Kanał ten wyprostował drogę do Szczecina, uczynił ją dla żeglugi łatwiejszą. W wyniku tych prac powstała wyspa Karsibór (wycieczka nr 12), która niegdyś stanowiła całość z wyspą Uznam. Płyniemy kanałem na pd. blisko 10 km. Po obydwu stronach naszej trasy widoczne są lasy — na zach. Lasy Uznam-skie, na wsch. Lasy Karsiborskie i wyspy Wstecznej Delty Świny. Nad brzegami kanału nieliczne zabudowania,, związane głównie z zabezpieczeniem prawidłowego działania żeglugi. Pd. krańce obydwu wysp to długie mierzeje, zakończone tzw. Bramą Kanału Morskiego. Wypływamy na Zalew Szczeciński. Statek nasz dąży nadal na pd. przez Zalew Szczeciński, wyznaczonym torem wodnym. Tor wodny jest to szlak odpowiednio pogłębiony, który pozwala na bezpieczne przepływanie statków nawet o dużym zanurzeniu. Trasę wyznaczają cztery tzw. Bramy Torowe. Pierwszą minęliśmy opuszczając Kanał Piastowski. Druga — Brama Północna — jest 7 km dalej, w środku toni wód zalewu, następna — Brama Południowa — po 14 km i wreszcie ostatnia — Brama Stepnicka — przy wejściu na wody Roztoki Odrzańskiej. Bramy torowe składają się z dwóch dość wysokich latarni morskich, stojących w wodzie po obydwu stronach toru wodnego. Statek, który kieruje się dokładnie pomiędzy te latarnie, płynie drogą bezpieczną i nie wejdzie na mieliznę, co mu zawsze grozi, jeśli ma dość znaczne zanurzenie. Zalew Szczeciński ma powierzchnię około 635 km2, a łącznie z ujściem Dziwny, Świny i Piany około 900 km2. Wody te dzielą się na Zalew Wielki położony na wsch. i należący do Polski, którego powierzchnia wynosi 402 km2 i Zalew Mały stanowiący część wód NRD. Prawie przez środek Zalewu Szczecińskiego biegnie linią długości około 20 km granica państwowa Polski i NRD. Zalew to właściwie część Bałtyku, ale wody tu są silnie wysłodzone, ponieważ zasila je słodka Odra. Zasolenie Zalewu wynosi zaledwie 0,5%o (Bałtyk 7,8%o); na dnie i w pn. części jest nieco większe. Głębokość wód jest tu niewielka, średnio wynosi 3—6 m, a Odra przynosi olbrzymie ilości 'mułu, który osadza się głównie w rynnie toru wodnego. W związku z tym tor wodny musi być stale pogłębiany od wiosny do jesieni. Na trasie można spotkać pracujące pogłębiarki, szalandy barki), na które wyrzucany jest urobek oraz urządzenia re-fulacyjne (długie rury, którymi piasek z wodą wyrzucany jest na okoliczny ląd). Po około 20 km, gdy już minęliśmy Północną i Południową Bramę Torową, zbliżamy się do krańca Zalewu Szczecińskiego i do stałego lądu. Przed nami — na wprost wejścia na wody Roztoki Odrzańskiej — niewielka wyspa Chełminek (zwana też czasem wysepką Nawigacyjną lub Jasnym Chełmem). Przed 250 laty w miejscu, gdzie obecnie znajduje się wysepka, stał okręt-latarniowiec, ostrzegający statki przed mielizną. Później postanowiono, że właśnie tutaj szalandy będą wyrzucać urobek wydobyty z toru wodnego i w ten sposób powstała licząca już około 100 lat sztuczna wysepka Chełminek o powierzchni 8 ha i wysokości 1,5 m n.p.m. Znajduje się tu niewielki port oraz kilka zabudowań, w których m.in. mieszka latarnik pilnujący świateł na torze wodnym. Na wyspie jest dużo ptactwa oraz sarenka. Ponieważ wysypywanie mułu trwa nadal, głównie od strony wsch., wyspa niedługo zniknie i stanie się częścią stałego lądu, połączonego z nadbrzeżnymi terenami wsch. brzegu Zalewu. Po stronie zach. naszej trasy widzimy wieś Trzebież — największy polski port zalewowy, równocześnie wczasowisko i miejsce niedzielnego wypoczynku mieszkańców Szczecina, oddalonego stąd około 30 km. W Trzebieży znajduje się port Ty-backi, handlowy i pasażerski oraz ośrodek olimpijski szkolenia żeglarskiego. Z daleka widać wieżę XVIII-wiecznego zabytkowego kościoła. Za wioską rozciąga się Puszcza Wkrzańska, która sięga aż na tereny NRD. Roztoka Odrzańska (30—21 km) Bezpośrednio przy wyspie Chełminek mijamy Stepnicką Bramę Torową i wchodzimy na szerokie wody ujścia Domiąży (taką nazwę nosi ten odcinek Odry). Na wsch. wioski Gąsie-rzyno i Stepnica, a za nimi rozległa Puszcza Goleniowska. Vi? tym rejonie w 1945 r. walczyli polscy artylerzyści topiąc niemieckie statki uciekające ze Szczecina. Działały tu 2 dywizje piechoty I Armii WP i 3 brygada artylerii haubic; zatopiono 7 niemieckich statków. Stepnica to duża wieś położona u ujścia rzeki Gowienicy do Roztoki Odrzańskiej. We wsi jest port rybacki i pasażer-sko-handlowy; latem na plażę przybywają wczasowicze. Osada ta istniała już w XIII w. Część Roztoki Odrzańskiej, przyległa do wsi, nosi nazwę Zatoki Stepnickiej. Po stronie zach. naszej trasy widać już wieś Jasienicę z wieżą zabytkowego kościoła oraz olbrzymie zabudowania Zakładów Chemicznych w Policach, które sięgają aż po Jasienicę. Domiążą (dolną Odrą) do Szczecina (20—0 km) Opuszczamy wody Roztoki Odrzańskiej i wchodzimy na wody Odry, zwanej tu Domiążą. Po stronie wsch. olbrzymie łąki, a za nimi Puszcza Goleniowska. Po stronie zach. wysoka wieża kościoła w Policach (miasto liczące ponad 20 000 mieszkańców). Zaraz za Policami rozpoczynają się pn. przedmieścia Szczecina: Mścięcino, Skolwin, Glinki, Golęcino i śródmieście. Charakterystyczny jest krajobraz wsch. strony naszej trasy. Tutaj mijamy niewielką osadę Inoujście, gdzie Ina uchodzi dc Domiąży. Ina jest żeglowna dla barek (dość znacznych rozmiarów) aż do Goleniowa. Rejon Inoujścia znany jest wędkarzom i turystom jako obszar o prawie pierwotnym krajobrazie. Wokół olbrzymie łąki, mnóstwo ptactwa wodnego i polnego^ zauważono też bobry, które budują swoje żeremia. Wiele dzików i saren. Za Inoujściem w kierunku pd. ciągnie się olbrzymie, czwarte' co do wielkości w Polsce jezioro Dąbie o powierzchni około-56 km2. Trasa, którą płyniemy, jest oddzielona od jeziora zaledwie wąskim pasem niewielkich, czasem zalesionych wysepek, w większości bezludnych. Po stronie zach. zupełnie inny krajobraz. Tu już rozciągają się podmiejskie dzielnice Szczecina.

wczasy, przyroda, woda morska, wycieczka, Bałtyk, Szczecin